Τετάρτη 5 Απριλίου 2017

AGRAFA NEWS ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΑΝΑΤΕΛΛΟΝΤΟΣ ΗΛΙΟΥ- ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΦΡΑΓΚΙΣΤΑ- ΓΡΑΦΕΙ Η ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΤΣΑΡΟΥΧΑ ΧΡΙΣΤΙΝΑ



Ανατολική Φραγκίστα!! Μία από τις ορεινότερες, μία από τις πιο όμορφες γωνιές της Ελλάδας. Αποτελεί ένα όμορφο μέρος για ευχάριστες και ξεκούραστες διακοπές. Το μεγαλείο της ομορφιά ς της φύσης , στην Ανατολική Φραγκίστα, κορυφώνεται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες όταν τα ανθισμένα δέντρα, η πράσινη γη και τα κελαηδίσματα των πουλιών, δίνουν στον τόπο μας μια πνοή ζωής. Η ζωή των λίγων κατοίκων της Ανατολικής Φραγκίστας είναι απλή και ήρεμη. Η γεωργία και η κτηνοτροφία είναι η μόνη ασχολία τους.
Η Ανατολική Φραγκίστα έχει να παρουσιάσει πολλούς αγωνιστές, τόσο από τον πόλεμο με τους Τούρκους, όσο και από την νεώτερη ιστορία. Αναφέρονται κάποιοι από τους αγωνιστές του 1821 μαζί με τη βιογραφία τους.
ΑΛΕΞΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ: Καταγόταν από την Ανατολική Φραγκίστα. Ήταν από τους πρώτους που σήκωσαν την τρίχρωμη σημαία της επανάστασης στο Κερασοχώρι, με αρχηγό τον Κώστα Βελή. Πολέμησε μαζί του σε όλες τις μάχες, αρχίζοντας από την Τατάρνα, Παλιόκαστρο Καρδίτσας και Φωτιάνα ,όπου αιχμαλωτίστηκε ο αρχηγός τους. Αργότερα υπηρέτησε μέχρι τέλος της επανάστασης κάτω από τις οδηγίες του Γεώργιου Βελή, παίρνοντας μέρος στις μάχες: Άγιο Βλάση, Χούνη, Κορομηλιά και Ρίβο.
ΝΤΑΛΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ: Καταγόταν από την Ανατολική Φραγκίστα. Υπηρέτησε την πατρίδα από την αρχή του αγώνα για τη λευτεριά ως υπαξιωματικός σε διάφορους οπλαρχηγούς. Πολέμησε στο Καρπενήσι με τον Μάρκο Μπότσαρη και σε όλες τις σημαντικές μάχες της περιοχής. Στον αποκλεισμό του Μεσολογγίου ήταν με τον Δημήτρη Μακρή. Τότε πήρε μαζί του τον γιο του Χρήστο 17 ετών. Μετά πολέμησε στο Δίστομο με τον Καρα’ισκάκη, στην Πελοπόννησο με τον Νικηταρά, πολέμησε τον Δράμαλη στην Αλωνίσταινα και στην Μεθώνη τον Ιμπραήμ, με τον Κίτσο Τζαβέλα.
Όταν ο Καρα’ιασκάκης εκστράτευσε κατά του Κιουταχή σ την Αθήνα, τον ακολούθησε έχονταςσ τις οδηγίες του στρατιώτες. Σε μια από τις μάχες της πολιορκίας των Αθηνών έπεσε μαχόμενος. Ο αγωνιστής Γιάννης Νταλαγεωργόπουλος δεν έχει φάκελο στα αρχεία των αγωνιστών. Τα παραπάνω βρίσκονται στο φάκελο του γιου του, Χρήστου Βλαχογιαννόπουλου. (υπάρχουν αρκετοί ακόμη…..ίσως σε επόμενο κείμενο να αναφερθούν.)
Κατά τη νεώτερη ιστορία, η Ανατολική Φραγκίστα έχει να παρουσιάσει πρόσωπα που πολέμησαν στο αλβανικό μέτωπο. Αυτά είναι: ο Ιωάννης Τάκκας, Κων/νος Ζώτος, Κών/νος Δοντάς, Γεώργιος Μάκκας, Αθανάσιος Μάκκας, Θεόδωρος Ζώτος, Γεώργιος Κόκκοτος, Ευάγγελος Κόκκοτος,Ιωάννης Χα’ικάλης,Γεώργιος Σμαραγδλης, Χρήστος Κολοκύθας,Γεώργιος Πατσιούρας,Κων/νος Πιστιόλης,Αλέξιος Μάκκας, Κλεομένης Αθανασόπουλος, Ιωάννης Ρίζος και Αντώνιος Σμαραγδής.
Οι παραδόσεις της Ανατολικής Φραγκίστας ήταν και είναι πολλές και ποικίλες. Βέβαια σήμερα μερικές από αυτές έχουν εξασθενήσει.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ-ΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ:
Χαρακτηριστικό είναι ένα επεισόδιο που συνέβηκε κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας: Το 1821-1824, οι Τούρκοι είχαν εισβάλει στα κοντινά της Ανατολικής Φραγκίστας χωριά. Οι κατοικοι φοβισμένοι, έφυγαν για να μπορέσουν να προφυλαχτούν. Στην Ανατολική Φραγκίστα έμειναν μόνο ο πρόεδρος του χωριού και δύο άλλοι κάτοικοι της Δυτικής Φραγκίστας. Αυτοί οι τρεις λοιπόν, συνελήφθησαν από τους Τούρκους, οι οποίοι τους έκοψαν τα κεφάλια και τα μετέφεραν στη μονή Τατάρνας. Εκεί βρισκόταν ο πασάς του Καρπενησίου. Όταν είδε και γνώρισε το κεφάλι του προέδρου, με τον οποίο ήταν πολύ καλοί φίλοι, διέταξε να σφάξουν τους τρεις Τούρκους. Πληροφορίες για το επεισόδιο αυτό έχουμε από την εγκυκλοπαίδεια <Αιτωλοακαρνανία>
Οι κάτοικοι της Ανατολικής Φραγκίστας είναι γύρω στους 200 στον αριθμό που μένουν στο χωριό.Εξάλλου η μετανάστευση ήταν και είναι ένα από τα κυρια προβλήματα που πλήττει το χωριό ,καθώς και όλα τα ορεινά χωριά της Ευρυτανίας.
Την Ανατολική Φραγκίστα βοήθησαν να αναπτυχθεί πολλοί κάτοικοι του ίδιου του χωριού.Αυτοί κάνοντας έργα, μπόρεσαν να ανεβάσουν το χωριό στο επίπεδο άλλων αναπτυγμένων χωριών. Από αυτούς τους ευεργέτες μνημονεύονται ο 1. Σπύρος Γεωργούσης, που υπήρξε και δάσκαλος της κοινότητας και 2. ο Αθανάσιος Παπαδόπουλος. Ο Αθανάσιος Παπαδόπουλος είχε χρηματοδοτήσει το έργο για την κατασκευή του υδραγωγείου, ενώ ο Σπυρος Γεωργούσης είχε κάνει πολλές δωρεές. Έτσι χτίστηκε το κοινοτικό γραφείο, η παιδική χαρά του σχολείου, αγοράστηκαν πολλές εικόνες αγίων για την εκκλησία του χωριού.Αυτοί οι άνθρωποι θα υπάρχουν πάντα στη μνήμη μας, θυμίζοντάς μας με τα έργα τους την αγάπη για τον τόπο που ζούμε..............
Όταν κάποιος θέλει να εργαστεί και να προσφέρει στον τόπο που εργάζεται, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει και πέρα από τις ώρες εργασίας του, αρκεί να έχει όρεξη, να αγαπάει αυτό που κάνει, να έχει αποδέκτες που μπορούν να σταθούν δίπλα του και να προχωρήσουν μαζί για να πετύχουν αυτό που έβαλαν ως στόχο στο μυαλό τους. Δεν είναι απαραίτητο κάποιος να εργάζεται σε μια μεγάλη πόλη, που του παρέχει όλες τις ανέσεις, για να μπορεί να κάνει πράγματα που άρεσαν και αρέσουν στην τοπική κοινωνία; Γιατί ποιο χωριό είναι αυτό που δεν θα ήθελε να ξεδιπλώνονται αναμνήσεις και ιστορίες που αγγίζουν τη ζωή και τη δράση τους, όσα χρόνια και αν περάσουν; Δεν είναι λίγες οι φορές που αρκετοί μαθητές μπορούν να κάνουν τόσα πολλά πράγματα, αρκεί να βρεθούν κάποιοι που θα τους δώσουν το έρεισμα, το κίνητρο, ή τέλος πάντων να τους ανάψουν τη σπίθα στο μυαλό τους , για να πάρουν τη δάδα και να τρέξουν στους δρόμους και στις πλατείες, στις γειτονιές και στα σοκάκια, ή και ακόμα σε κάποια αρχεία του χωριού τους, για να συλλέξουν υλικό για τη γενέτειρά τους; Αυτοί λοιπόν ήταν οι μαθητές του Λυκείου Κερασοχωρίου που πήραν τη δάδα της παράδοσης και της αγάπης και ξεχύθηκαν στους δρόμους του χωριού τους. Απολαύστε τους μέσα από τα γραφόμενα τους.