Χριστός, ο Μέγιστος Επαναστάτης του Κόσμου με όπλα … την αγάπη. Τα τότε λαμόγια
τον σταύρωσαν, γιατί τους λιγόστευε τις λαμογιές (πλουτισμός, σκλάβοι, ισότητα
γυναικών). Όμως για καλύτερες λαμογιές ακόμα τον λιβανίζουν.
Πόσο συμβολικές και επίκαιρες είναι οι μέρες για αγιότητα, τιμιότητα & αλήθειες. Πόσο
προβληματισμό φέρνουν για την πνευματική μας κρίση! Πόση ειλικρίνεια και πόνο
εκφράζει ο κοσμάκης. Με πόση ηθική υποκρισία σταυροκοπιούνται τα λαμόγια, που
δηλητηρίασαν τη συνοχή & αγάπη της κοινωνίας! Ευχόμαστε «Καλή Ανάσταση» και
εννοούμε «Χριστέ μας, σώσε μας από τις παθογένειες, σώσε μας από παλιά & νέα,
μικρά & μεγάλα, λαμόγια, που κατασπάραξαν 320 δις €». Δυστυχώς έτσι την πατήσαμε.
Κάνουμε αμαρτία αν ξεχνάμε τα λαμόγια.
«Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί; …, χίλιες φορές να
γεννηθείς, τόσες θα σε σταυρώσουν», (Βάρναλης).
«Πάντα στον κόσμο θα’ ρχεται Παρασκευή Μεγάλη & κάποιος θα σταυρώνεται για να
σωθούν οι άλλοι», (Γκάτσος).
«Στο Χριστό. ... Σε θωρώ στο νέο σταυρό, Χριστέ, στη ρόδινη αυγή, απ΄το στερνό σου
θάνατο η ζωή χαρά να πλάθει», (Ρίτσος).
Καλό Πάσχα & σωτήρια πνευματική Ανάσταση των Αγράφων μας...
