Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Χαιρετισμός / Προσφώνηση Προέδρου ΠΟΣΣ, Γεωργίου Μουτσιάνα __ Στο 34ο Πανελλήνιο Αντάμωμα

 Χαιρετισμός / Προσφώνηση Προέδρου ΠΟΣΣ, Γεωργίου Μουτσιάνα ____________________________________________ Στο 34ο Πανελλήνιο Αντάμωμα Σαρακατσαναίων 27, 28 & 29 Ιουνίου 2014
Σαρακατσαναίων 27, 28 & 29 Ιουνίου 2014 Είμαστε υψηλά και μακριά από τα καθημερινά και τα τρέχοντα, πραγματικά και μεταφορικά, τουλάχιστον για δύο μέρες. Συναντιέμαστε και πάλι σ’ αυτό το ξακουστό οροπέδιο, για να δηλώσουμε με την παρουσία μας ότι είναι αστείρευτη η πίστη μας στην Παράδοση του λαού μας. Από το θησαυροφυλάκιο αυτής της Παράδοσης δανειζόμαστε αυτό που μας έλλειψε ως φθορά της ζωής και ως επίπτωση αυτών που συμβαίνουν στον κόσμο και έχουν επηρεάσει τη ζωή μας καθοριστικά. Είμαστε αρκετοί, για να είναι αυτό ένα αισιόδοξο μήνυμα ότι αν δεν το θέλουμε και δεν το πιστεύουμε, κανείς δεν μπορεί να μας το επιβάλλει να θεωρούμε τη βρώση και την πόση τον υπέρτατο, σκοπό της ζωής, ώστε, μπροστά στις δυσκολίες της καθημερινότητας, να δειλιάσουμε ή να παραδοθούμε. Και θεωρούμε απόδειξη ότι πρεσβεύουμε αρχές και αξίες, αλλά και τον άνθρωπο ως το πιο χαριτωμένο πλάσμα της Δημιουργίας, το γεγονός ότι αφιερώσαμε τη φετινή μας διοργάνωση στην Αλληλεγγύη και στην Ανθρωπιά Αυτό είναι το σωστό:
Να μην είμαστε δειλοί, να μην μελαγχολούμε, να μην κλεινόμαστε στους εαυτούς μας, αλλά να εμβαθύνουμε, με τη λογική και την καρδιά, στη σοφή ρήση, που μας θυμίζει ότι «Ο άνθρωπος δεν είναι ένας αλλά πολλοί». Επειδή, τελικά, την ανθρωπιά μας έχουν στο στόχο τους και αυτήν επιχειρούμε να ξεριζώσουν από μέσα μας. Με αντίληψη της πραγματικότητας, πορευόμαστε κόντρα στο ρεύμα και είναι εξαιρετικά ευχάριστο σε μας να διαπιστώνουμε ότι διαθέτοντας δυνάμεις για την επίτευξη ευγενών σκοπών, το απόθεμα των δυνάμεων μας, αντί να μειώνεται, περισσεύει! Με το πνεύμα αυτό, θεωρούμε, αλληλεγγύη και ανθρωπιά προς τους εαυτούς μας να συνεχίζουμε αυτή τη συλλογική προσπάθεια και να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας γιατί μπροστά μας δεν έχουν ανοιχτεί φαρδείς λεωφόροι, αλλά ατραποί δυσκολοδιάβατοι, που μας γυρίζουν πίσω στην ιστορία και στις ρίζες μας. Δεν θα πω ότι …διαβάζω τις σκέψεις σας ( όχι, τέτοια ικανότητα δεν έχω ), αλλά θα τολμήσω να ισχυριστώ ότι διακατεχόμαστε από τα ίδια αισθήματα υπερηφάνειας, γιατί ανήκουμε σε κομμάτια του Ελληνισμού που δοκιμάστηκαν χωρίς να λυγίσουν και χωρίς να χάσουν τη ψυχή τους. Η ονομασία της κορυφαίας μας εκδήλωσης θα μπορούσε να σαλπίσει το πιο ελπιδοφόρο και ενωτικό σύνθημα και προς την Ελληνική Κοινωνία που δοκιμάζεται σκληρά. Οι ψυχές μας θα πρέπει να ανταποκριθούν σε ένα Αντάμωμα των Πανελλήνων, εντός και εκτός Ελλάδος, ώστε η εθνική προσπάθεια εξόδου από την κρίση να συγκεντρώσει γύρω από τον αυτό σκοπό όλες τις δυνάμεις και δυνατότητες που διαθέτουμε. Δεν πρέπει να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος. Οι Σαρακατσάνοι ανταποκρίθηκαν σε όλες τις περιόδους του βίου αυτής της χώρας, όταν το απαίτησαν οι περιστάσεις. Έτσι και σήμερα, που η πατρίδα μας περιήλθε σε κατάσταση «ειδικών συνθηκών», δεν περιοριζόμαστε μόνο σε επισημάνσεις, αλλά με προσπάθεια που έχει τα χαρακτηριστικά της σκληροτράχηλης προέλευσής μας, ενισχύουμε τη συλλογικότητα και δεν αποφεύγουμε αλλά διεκδικούμε να έχουμε συμβολή στην αλλαγή του κλίματος, ενισχύοντας το κλίμα αισιοδοξίας ο καθένας από το μετερίζι του και οι συλλογικοί φορείς ως υποδείγματα συνετής και έντιμης συνεισφοράς στα κοινά ενδιαφέροντα