Αντικείμενο ιδιαίτερης
μελέτης θα πρέπει να αποτελέσει ο τρόπος λειτουργίας των κοινωνικών δράσεων στο
Δήμο Καρπενησίου και μάλιστα σε μια εποχή που η πλειοψηφία των πολιτών ζει κάτω
από το όριο της φτώχειας. Με αδιαφανείς διαδικασίες και πρωτοφανείς μεθόδους, η
δημοτική αρχή βαφτίζει άπορους στα κοινωνικά προγράμματα με μοναδικό κριτήριο τα
«κοινωνικά φρονήματα». Αυτή η παλαιο-κοματική τακτική της στηρίζεται κατά κύριο
λόγο στα τοπικά μέσα ενημέρωσης και στον κρατικό ελεγκτικό μηχανισμό που κατά
ένα περίεργο τρόπο, ενώ σε ολόκληρη τη χώρα τελευταία λειτουργεί άψογα,
απουσιάζει από την τοπική μας κοινωνία και η υποχρέωση της αυτεπάγγελτης παρέμβασής του αποτελεί διάταξη
προς κατάργηση. Σε παλαιότερες εποχές τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ανακάλυπταν
θέματα και τα έκαναν πρώτη είδηση, ενώ σήμερα φαίνεται πως έχουν βρει την
πελατεία τους και δεν έχουν ανάγκη από τους πρωτοσέλιδους εντυπωσιασμούς
αρνητικών δημοτικών ειδήσεων.
Αποφάσεις συλλογικών οργάνων που υποχρεωτικά υπόκεινται σε
έλεγχο, δεν φθάνουν ποτέ στον ελεγκτή νομιμότητας και σε κάποιες περιπτώσεις
που ο ελεγκτής νομιμότητας ανακαλύπτει την παράνομη διαδικασία, δεν έχει
δικαίωμα ελέγχου λόγω χρονικής προθεσμίας. Θυμίζω και την περίπτωση που ο
ελεγκτής νομιμότητας ακύρωσε την κατά πλειοψηφία απόφαση του Δ.Σ. σχετικά με
παράταση μίσθωσης δημοτικού καταστήματος σε ιδιώτη, ο οποίος όφειλε στο Δήμο δεκάδες
χιλιάδες ευρώ και στη συνέχεια ένα περίεργο καθεστώς μιας ύποπτης επιτροπής,
νομιμοποίησε την απόφαση της δημοτικής αρχής ασκώντας στην κυριολεξία
κοινοβουλευτικό έργο και τροποποιώντας στιγμιαία τη νομοθεσία.
Λειτουργώντας λοιπόν σε ένα τέτοιο καθεστώς η δημοτική αρχή
κατηύθυνε όλες τις κοινωνικές δράσεις της σε μια «εκλογική αγορά στόχο»
συγκεκριμένη και παράλληλα εμπόδισε με κάθε τρόπο τον έλεγχο από την
αντιπολίτευση. Δύο χρόνια τώρα δεν μας δίνονται τα στοιχεία που ζητάμε με το
πρόσχημα ότι αποτελούν προσωπικά δεδομένα, αν και καταθέσαμε συγκεκριμένη
απόφαση (90/2009) της αρχής προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα με βάση
την οποία θα πρέπει να χορηγούνται όλα τα στοιχεία στους δημοτικούς συμβούλους.
Πρόσφατα απάντησε επίσημα για το θέμα η ανεξάρτητη αρχή για να ξεγυμνώσει τη
δημοτική αρχή των συμβούλων, των γραμματέων και των εθελοντών που ελέγχουν και
διαχειρίζονται παράνομα τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών.
Δύο περίπου χρόνια λειτουργεί το κοινωνικό παντοπωλείο και
ακόμα δεν έχει γίνει ο επιβεβλημένος εξαμηνιαίος απολογισμός, ενώ παράλληλα
μοιράστηκαν καυσόξυλα και πετρέλαιο σε έχοντες και επιδόματα σε επιλεγμένους
ψηφοφόρους. Όταν προτείναμε σε όλες τις κοινωνικές δομές την ψήφιση και
εφαρμογή κανονισμού λειτουργίας, δηλαδή προτείναμε τον τρόπο που λειτουργούν
αυτές οι δράσεις σε όλους τους δήμους της χώρας, τότε αντιμετωπίσαμε την άρνηση
για ευνόητους λόγους. Τελευταία είχαμε και την δημιουργία κοινωνικού
λαχανόκηπου όπου τα κριτήρια και οι προθεσμίες των αιτήσεων για τους
ωφελούμενους ήταν προσωπική υπόθεση του δημάρχου και τελικά κρίθηκαν δικαιούχοι
δημότες με υψηλά εισοδήματα για να αναγκαστεί αντιδήμαρχος κατά την συνεδρίαση
της οικονομικής επιτροπής σε ερώτησή μου να πει ότι τελικά δεν είναι κοινωνικός
ο λαχανόκηπος, στον οποίο επενδύθηκαν χιλιάδες ευρώ σε πάγιες εγκαταστάσεις,
ημερομίσθια κ.λπ., σε ιδιωτικό κτήμα με εκμετάλλευση από το Δήμο για ένα μόνο
έτος, ενώ λίγες ημέρες νωρίτερα ο ίδιος ο δήμαρχος χαρακτήρισε την δημιουργία
λαχανόκηπου ως κοινωνικό έργο.
Θα πρέπει όμως να αποδώσουμε «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και
να αποδεχτούμε ότι η παρούσα δημοτική αρχή γνωρίζει άριστα το επικοινωνιακό
παιχνίδι αφού έχει κατορθώσει να επιβάλλει στην τοπική κοινωνία την παρουσία
της και παράλληλα να αποδομήσει σημαντικά ιστορικά γεγονότα (ποιος νοιάζεται γι
αυτά σε τέτοιες εποχές) που αποτελούν την ταυτότητα του τόπου μας.
Αντικαταστάθηκε χωρίς καμιά νομιμότητα το έμβλημα του Δήμου που παρίστανε την
κεφαλή του αγωνιστή του 1821 Μάρκου Μπότσαρη, με ένα άλλο έμβλημα ουδέτερο
ιστορικά και παράλληλα απορρίφθηκε χωρίς καν να συζητηθεί στο Δημοτικό
Συμβούλιο η πρόταση ομογενή Ευρυτάνα για τη δωρεά αγάλματος (κόστους περίπου
200.000,00 ευρώ) του ήρωα που το όνομά του έχει συνδεθεί με την πόλη μας, το
οποίο άγαλμα σήμερα κοσμεί το Πολεμικό Μουσείο. Το γεγονός επίσης της συνεχούς
και σκόπιμης υποβάθμισης των εκδηλώσεων για την Εθνική μας Αντίσταση στις
Κορυσχάδες και τη Δομνίστα, προδίδει
συγκεκριμένο στόχο να σβήσουν στις μνήμες
μας αγώνες και θυσίες των προγόνων μας
και αναγκάστηκα να πω κατά την συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ότι οι
σύμβουλοι που προετοιμάζουν τις εκδηλώσεις αυτές προφανώς δεν πιστεύουν στην
ιστορία μας. Το μόνο που γνωρίζουν και κάνουν με χαρακτηριστική ευκολία είναι
προσεγμένες μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις με στόχο αυτό που ακούγεται
τελευταία στη χώρα μας, να μας ψεκάζουν, να μην αντιδρούμε, να μπούμε σε
καθεστώς λήθης.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, η οποία δεν μπορεί να
αμφισβητηθεί από κανένα παρά μόνο από την γνωστή μέθοδο του δημάρχου της
δημιουργίας παραμυθιών και μυθοπλασιών περί των γεγονότων. Κάπως έτσι κυβερνήθηκε
και η χώρα μας μεταπολεμικά για να φθάσουμε σήμερα σε σημείο, να μιλάνε για
διόγκωση του δημόσιου τομέα και απολύσεις, αυτοί που διόρισαν την «μισή Ελλάδα»,
για να εμπλουτίζουν τις λίστες τους με επικαιροποιημένα στοιχεία των ψηφοφόρων
τους.
Ο Βρετανός συγγραφέας Arthur Clarke, απέδωσε αυτό το φαινόμενο με μια
καταπληκτική φράση : «Ένας
πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ένας πολιτικός, τις επόμενες
γενιές».
Βαγγέλης Καρφής
Επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στο
Δήμο Καρπενησίου
