Αναρωτιέστε τί συμπέρασμα έβγαλαν; Ότι, απλούστατα, η ύπαρξη τουλάχιστον μίας μάνατζερ στα διοικητικά συμβούλια (Δ.Σ.) των επιχειρήσεων, μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες χρεοκοπίας/πτώχευσής τους κατά περίπου 20%, ενώ το ποσοστό αυτό αυξάνει αν οι διευθύντριες είναι δύο ή τρεις!
Ωστόσο το όφελος από την ύπαρξη γυναικών στο Δ.Σ. μιας επιχείρησης «ξεφουσκώνει», αν ο αριθμός τους υπερβεί το 50% των μελών του. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει ο Βρετανός καθηγητής Μάνατζμεντ Πιστώσεων, Νικ Γουίλσον, ο οποίος βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, ως κεντρικός ομιλητής στην πρώτη επίσημη εκδήλωση του Τομέα Ανάπτυξης Γυναικών Μάνατζερ Επιχειρηματιών (ΙΑΓΜΕ) της Ελληνικής Εταιρίας Διοικήσεως Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ).
Σύμφωνα με τον κ. Γουίλσον, οι γυναίκες μάνατζερ αποτελούν σήμερα λιγότερο από το 30% του συνόλου των διευθυντών, ποσοστό που προσγειώνεται στο 12,5% στις εταιρίες του FTSE100 και στο 7,8% σε επιχειρήσεις του FTSE250 (τα ποσοστά αυτά παραμένουν σε γενικές γραμμές σταθερά τα τελευταία δέκα χρόνια).
Στη Βρετανία, πάντως, η κυβέρνηση εξετάζει σοβαρά την ψήφιση νόμου που θα ορίζει ότι τουλάχιστον το 25% των διευθυντών στις βρετανικές επιχειρήσεις πρέπει να είναι γυναίκες μέχρι το 2015...
Όσο για την Ελλάδα, τα πράγματα παραμένουν «σκούρα»: σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, αν και το 53% των Ελληνίδων εργάζονται, μόνο το 5% έχει κατορθώσει να αναρριχηθεί σε υψηλόβαθμα πόστα. Ήδη, βέβαια, οι γυναίκες έχουν αρχίσει να περνάνε ευκολότερα από τη θέση του supervisor προς εκείνη του μάνατζερ και, ακολούθως, του διευθυντή, αν και ο δρόμος προς το πόστο του CEO παραμένει κλειστός για τις περισσότερες από αυτές, για λόγους όπως η μητρότητα, που απαιτεί μεγάλες θυσίες.
Σε σχέση με τους άνδρες συναδέλφους τους, οι γυναίκες είναι λιγότερο εγωίστριες, κι όταν χρειαστεί, δεν διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια από τρίτους. Επίσης έχουν συναισθηματική νοημοσύνη κι επικοινωνιακό ταλέντο, που τις κάνουν εξαιρετικά αποδοτικές σε περίοδο κρίσεων
