Όλοι μαζί μπορούμε....
Γράφει η Ελένη Ζαγανιάρη
Πρόεδρος Συνδέσμου Γυναικών Ευρυτανίας
Την Κυριακή σης 23 Ιανουαρίου κόψαμε την πίτα μας.Όμως την ίδια μέρα όπως έχω μάθει κόβονται 5-6 πίτες και υποθέτω θα είναι αρκετές ακόμα.Όταν πήρα τηλέφωνο τα μέλη του Συνδέσμου μας να τους ειδοποιήσω νια την κοπή της πίτας μας κάποια άτομα μου είπανε όπ πολύ θα θέλανε να έλθουν αλλά δυστυχώς την ίδια μέρα θα πρέπει να πάνε και σε κάποια άλλη πίτα.Κάποιο μέλος μου είπε «μα γιατί γίνεται αυτό με τους συλλόγους κάθε χρόνο; Γιατί δεν κανονίζουν οι σύλλογοι να κάνουν κοινές εκδηλώσεις; Θα είναι μια ευκαιρία να συναντηθούμε, να γνωριστούμε να ανταλλάξουμε απόψεις».
Από την άλλη σου λένε μα εγώ θέλω να πάω στην πίτα του χωριού μου να δω τους πατριώτες μου. Σωοτό και αυτό.Όμως οι εποχές αλλάξανε, τα παιδιά μας έχουν μεγαλώσει εδώ και οι άνθρωποι που πηγαίνουν στις πίτες είναι μεγάλοι με αποτέλεσμα σιγά - σιγά οι σύλλογοι να μην συγκεντρώνουν τον κόσμο που θα ήθελαν.Αυτό δεν γίνεται φυσικά μόνο στις πίτες αλλά και στους χορούς.Κάποιοι σύλλογοι έχουν καταργήσει τους χορούς γιατί φοβούνται ότι ο κόσμος δεν θα ανταποκριθεί ή κάποιοι άλλοι πιο τολμηροί το αποφασίζουν με όλες τις συνέπειες.
Όταν πλησιάζει όμως η μέρα της εκδήλωσης βρίσκονται σε στάδιο άγχους. Δεν ξέρουν τι κόσμος θα πάει. Αναγκάζονται να παρακαλούν πάνω στην απόγνωση τους τα μέλη για να φέρουν φίλους και γνωστούς για να υπάρχει συμμετοχή.Το θέμα αυτό το είχα θέσει πέρυσι σε κάποιους συλλόγους.Πρέπει να υπάρχουν συνεργασίες . Δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια επιλογής. Η οικονομική κρίση έχει δυσκολέψει την κατάσταση ο κόσμος δεν μπορεί να πηγαίνει σε όλους. Αναγκάζονται να πάνε σε μία άντε και σε δύο το πολύ εκδηλώσεις. Ακόμα και τα έξοδα μεταφοράς είναι ένα πρόβλημα. Όσο για τους χορούς τα πράγματα είναι ποιο δύσκολα ακόμα.Όταν όμως οι σύλλογοι αποφασίσουν να κάνουν κοινές εκδηλώσεις μπορούν να γίνουν καλύτερες τιμές και η συμμετοχή θα είναι μεγαλύτερη.
Δεν θα βλέπεις στους χορούς τους ίδιους και τους ίδιους και ο κόσμος σίγουρα θα είναι περισσότερο ικανοποιημένος.Αλλά κάποιοι βάζουν τον εγωισμό τους μπροστά, «όχι εγώ θέλω να είμαι με τους χωριανούς μου, δεν θέλω με άλλα χωριά μαζί».Μα κύριε όποιος και να είσαι μέσα σε ένα διοικητικό συμβούλιο, με αυτή την νοοτροπία του χρόνου θα έλθουν οι μισοί.Γιατί οι μεγάλοι άνθρωποι σιγά - σιγά φεύγουν και οι νεώτεροι δεν βρίσκουν κανένα ενδιαφέρον για να έλθουν. Όταν όμως υπάρχουν και άλλα χωριά θα υπάρξουν γνωριμίες και θα έχει ενδιαφέρον.Γιατί οι σύλλογοι πρέπει να βλέπουν μπροστά να έχουν στόχους και να δίνουν καινούργια κίνητρα. Δεν πρέπει να σκέφτονται π έκαναν πριν δέκα χρόνια αλλιώς θα καταλήξουν να μείνουν μόνοι τους ή να μην κόβουν ούτε πίτα εφόσον με αυτήν την νοοτροπία δεν κάνουν ούτε χορό.
Ας τα σκεφτούν λοιπόν οι σύλλογοι κάπως καλύτερα γιατί και αυτοί που αντιδρούν πιστεύω όπ αγαπούν την Ευρυτανία.Ας κάνουμε πράγματα κοινά τα οποία σίγουρα θα έχουν μεγάλες επιτυχίες.Όλοι μαζί μπορούμεhttp://prassia-eyrytanias.blogspot.com/
